ΑΠΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

13-02-2011

Δεν είμαι ήρωας.
Δεν είμαι καν αγωνιστής.
ούτε σπουδές μεγάλες έχω κάνει.
Ούτε ανακάλυψα, έστω έναν πόλο,
ώστε να καμαρώνω σαν δεινός κατακτητής.
Ξέρω καλά μονάχα ένα
και το πληρώνω καμαρώνοντας.
Δεν ήμουν στη ζωή ποτέ
ψεύτης, δειλός και υποκριτής.

Γεννήθηκα και πέρασα φτωχά ,
όπως πολλοί, στην εποχή μου.
Τα πρώτα χρόνια δύσκολα.
Τόσο, που λες πως ήταν ψέματα
και θύμισες από ένα όνειρο κακό.

Και σ’ όλα αυτά τα δύσκολα
και σ’ όλη αυτή την μπόρα
η μάνα μας στην γέφυρα στεκότανε ορθή
και φώναζε περήφανα, κάθε στιγμή,
ποτέ μην φοβηθείς, μόνο σωστά προχώρα.
Και έτσι προχωρούσαμε κι έτσι περνούσαν χρόνια
και σταθερά χαράζαμε, στον χάρτη της ζωής, την ρότα.
Και μέσα από φουρτούνες και πικρά πονέματα,
φτάσαμε, τελικά, ολάκερα σωστοί, στου λιμανιού την πόρτα.