Κι εκεί που ζωντανός
κι όλο ζωή και γέλια
ταξίδια δρόμους
φτιάχνεις στη ζωή σου.
Έρχεται κάτι ξαφνικό
και στα νεκρώνει όλα.
Πάνε τα γέλια, οι χαρές,
τα όνειρα, τα σχέδια
γυρίζει τούμπα ο ουρανός
κι η μέρα πλημμυρίζει νύχτα.
Το όρθιο κορμί ξάφνου μαραίνεται
πέφτουν τα βλέφαρα, γέρνουν τα μπράτσα
τα πόδια ψάχνουν κάθισμα
και η ψυχή βογγ ά βοήθεια
και τότε τρέχεις στο Θεό
και στους ανθρώπους τρέχεις,
σ’ αυτούς που πριν προσπέρναγες
κι αλλ ού το βλέμμα σου γυρνούσες.
Powered By Digisol