Πεθάνανε για πάντα τα μεγάλα ιδανικά,
ξαστόχησε ο κόσμος το ωραίο.
Χυδαία γύρω μας του κόσμου η φτιαξιά,
κατάντησε χωρίς ουσία το σπουδαίο.
Φτηνός ο κόσμος μας, φτηνά τα όνειρά του.
Λιγόστεψαν τ’ αστέρια γύρω μας.
Την κάθε νύχτα μας, την κάνουν νύχτα
του θανάτου.
Άδειες καρδιές, γυμνές ψυχές
χωρίς φτερά στις πλάτες,
στριφογυρίζουν άσκοπα, τρελά,
σαν τους νυχτερινούς ξένους διαβάτες.
Powered By Digisol