ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

29-5-2006

Στο χωριό θα ’θελα να ’μουν
σ’ ένα ύψωμα.
Τα σπαρτά να ’χουν φυτρώσει
κι όλα πράσινα.
Μια βροχή ψιλή να πέφτει,
να ’ναι μούσκεμα.
Να γυαλίζουν οι ψιχάλες
στα ακρόφυλλ α
και να στάζουνε διαμάντια
στα ματόφυλλ α.
Να μυρίζει η γη χορτάρι
κι εκατόφυλλ α
και τραγούδι να σκαρώνω
στα ακρόχειλα.