Τα χρόνια πέρασαν,
το ατέλειωτο αγκομαχητό της νιότης ξέφτισε.
Το τρελό στροβίλισμα, στο ψάξιμο του δρόμου σταμάτησε.
Πήραμε τον δρόμο της ζωής, που έτυχε μπροστά μας.
Ήρεμα, μπήκαμε στον ζυγό του συστήματος.
Κι όμως, η ηρεμία δεν ήρθε.
Τα γκέμια σφίγγουν το στόμα μας, μια κραυγή απελπισίας
σιγοτρέμει στα χείλη μας, μια βρισιά σιγοβράζει στο αίμα μας.
Κάτι στραβό συμβαίνει γύρω μας, κάτι βρωμάει, σάπιο.
Και μας χαλάει, ότι ωραίο, ότι αγνό, βλαστάρι νιόγεννο
φυτρώνει στη ζωή μας.
Powered By Digisol