ΕΙΜΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ

17 – 01- 2014

Είμαι ο άνθρωπος, είμαι ο κόσμος.
Δεν είμαι εγώ που νιώθω και σιγοτραγουδώ.
Είμαι ο γείτονας, είμαι ο ξένος,
είμαι ο άνεργος, φτωχός βιοπαλαιστής.
Είμαι, ο αδικημένος, ο χαμένος,
είμαι μια έρημος, χωρίς φωνή.
Ο πεινασμένος κοκαλιάρης,
αυτός που έμεινε, χωρίς ψωμί.
Αυτός, που σαν βραδιάζει, δεν έχει στέγη
και πού να γείρει το δαρμένο του κορμί.
Είμαι αυτός, που οι άνθρωποι κλωτσάνε,
αυτός, που τον πληγώνουνε κάθε στιγμή
και μες στο κρύο και τη ζέστη, ψάχνει γωνιά,
σαν σκύλος, μόνος, για να κοιμηθεί.
Είμαι ο άνθρωπος, στον νέο κόσμο,
χωρίς αισθήματα, χωρίς ντροπή.