Δεν υπάρχουν πια Μεγαλέξανδροι,
δεν υπάρχουν πια μάχες.
Δεν υπάρχουν πια σύνορα,
μητ’ Έλλ ηνες υπάρχουν πια,
μήτε βάρβαροι.
Σαν ζωντανά με τον τορβά
στον σβέρκο κρεμασμένο,
μετράμε μόνο τις μπουκιές,
που απόμειναν στο πέρασμα
και στ’ απολόγισμα της μέρας.
Όλα τρεμάμενα στο όριο,
όλα ακίνητα σε γκρίζο τέλμα.
Ψυχές, καρδιές, αισθήματα,
ασπρόμαυρη βουβή κωλοταινία,
παράδεισος και κόλαση μαζί,
φτιάχνουν τη νέα ιστορία.
Powered By Digisol